Krater Santa Catharina (wikipedia)
Santa Catherina to meteoryt żelazny IAB-ung (nie pasuje do znanych podgrup). Został odkryty w 1875 roku przez Goncalvesa da Rosa na wyspie São Francisco do Sul w stanie Santa Catharina w Brazylii. Szacuje się, że zderzył się z Ziemią około 70-110 milionów lat temu, tworząc 12-kilometrowy krater. Początkowo był uważany za rudę niklu. Niestety z tego powodu wiele meteorytów zostało przetransportowanych do Anglii w celu przetopienia i wydobycia z nich niklu, w tym również główna masa o wadze 2,5 tony. Kolejne 2,5 tony zdeponowano w Muzeum Narodowym Brazylii w Rio de Janeiro, ale prawdopodobnie zaginęły one z powodu pożaru w 2018 roku. Meteoryt jest bardzo bogaty w nikiel (około 35% części nieutlenionych) i troilit. Jest silnie zwietrzały.
